یک رباعی زیبا از رهی معیری:

_{دانستی اگر سوز شبانروز مرا}

_{دامن نزدی،آتش جانسوزِمرا}

_{ازخنده ی دیروز،حکایت چه کنی؟}

_{بار آ وببین گریه ی امروز مرا}