چه زیبا گفت فروغ:

اگربه سویت ای چنین دویده ام

                   به عشق عاشقم نه بر وصال تو

                                       به ظلمت شبان بی فروغ من

                             خیال عشق خوش تر از خیال تو      

                

یک رباعی زیبا از رهی معیری:

_{دانستی اگر سوز شبانروز مرا}

_{دامن نزدی،آتش جانسوزِمرا}

_{ازخنده ی دیروز،حکایت چه کنی؟}

_{بار آ وببین گریه ی امروز مرا}

یک دوبیتی عاشقانه از سایه(هوشنگ ابتاج)):

پری بودی و با من راز کردی

به ناز و عشوه ، عشق آغاز کردی

مرا آواز دادی تا رسیدم

کبوتر گشتی و پرواز کردی